Welkom bij het Odensehuis Groningen!
Wij zijn een ontmoetingsplek voor iedereen die te maken heeft met geheugenproblemen, zoals dementie. Vrij toegankelijk, zonder diagnose of indicatie.
Wat doen wij? En voor wie?
Geheugenproblemen leiden vaak tot schroom. Je wordt bang om in contact met anderen met je belemmeringen geconfronteerd te worden. Maar de behoefte om te leven, om dingen te doen en mee te maken, is niet weg. Wij, de medewerkers van het Odensehuis, begrijpen dat. Onze huiskamer is een plek waar je gewoon terechtkunt. Om een kop koffie of thee te drinken, om een praatje te maken of ervaringen te delen, een krantje te lezen, een spelletje te spelen of om mee te doen aan activiteiten die we organiseren. Je kunt zo bij ons binnenlopen, de toegang is gratis en er is geen indicatie of verwijzing van de arts of gemeente nodig. En je partner of mantelzorger is ook welkom.
Bekijk hier de informatiefilm over het Odensehuis.
Vergeet niet te leven!
Mensen met een haperend brein hebben net als ieder ander behoefte aan sociaal contact en zelfontplooiing, aan erkenning en veiligheid. Maar een geheugen dat niet altijd meewerkt brengt onzekerheid met zich mee. En dat werpt vaak een forse drempel op om naar buiten te gaan, het leven in. Ons Odensehuis wil die drempel helpen slechten. Door de deelnemer op zijn gemak te stellen in een rustige en veilige omgeving. Door van wederkerigheid uit te gaan, in die zin dat deelnemers en medewerkers van elkaar leren en zorg voor elkaar dragen. Door iedere deelnemer in zijn waarde te laten. Door samen met de deelnemer zijn interesses en mogelijkheden te verkennen zonder dat hij de eigen regie verliest. Door tot deelname aan activiteiten uit te nodigen, en dat niet te pushen. Door ieders eigen inbreng te waarderen en ermee aan de slag te gaan.
Wat deelnemers zeggen...
Bernice: “Ik dacht eerst: ‘wat moet ik daar?’ maar ik ben hier nu helemaal op mijn plaats. Vanaf de eerste dag voel ik mij hier thuis. Het gaat gewoon heel goed, ik ben hier héél graag. Ik ga hier niet weg, ze komen niet van mij af.”
Frits: “Ik ben een binnenvetter, maar hier heb ik geleerd om te praten over wat mij bezighoudt. Als je niet gewend bent om te praten over wat er in je leven speelt dan is dat lastig. Maar nu lukt dat dus best.”
Attie: “Wat ik leuk vind aan het Odensehuis? Eigenlijk heb ik er haast geen woorden voor, maar in één woord: ’Schitterend, heel fijn’. Ik ben blij dat ik op deze club ben.”